HISTORIE

“Baanbrekende tocht van Eerselse ruiters”, “Grens moet open” “Nederlanders en Belgen ijveren voor vrije doorgang grenspost Postel”, “Vreedzame inval van Nederlanders in België”.

Zomaar enkele koppen in Nederlandse en Belgische kranten die medio juni 1964 verschenen. De bijbehorende artikelen hadden betrekking op de afsluiting van de grensovergang tussen Eersel en Postel hetgeen in de ogen van velen een onnodige belemmering vormde. Een korte bloemlezing.

Historische kasseienweg

“Een stoet ruiters te paard en een aantal genodigden in rijtuigen, onder wie burgemeester J. Stevens uit Eersel en de directeur van de VVV Noord Brabant, de heer P. Jacobs, de loco-burgemeester van Retie, de heer J. Adriaensen, trekt komende zaterdag over de historische kasseienweg die Eersel sinds eeuwen verbindt met het Belgische Postel en Retie. Deze weg, omstreeks 1890 verhard met kasseien, is de oudste verbinding tussen Eersel en de Abdij van de paters Norbertijnen in Postel en voert door een weelderig stuk natuurschoon. De grensovergang halverwege Eersel en Postel is echter sinds jaar en dag voor alle verkeer gesloten en beperkt de ruiters en andere recreanten tot het gebruik van dit natuurgebied.”

“De zuidwestelijke Kempen en het aangrenzend gebied in België zijn van onschatbare waarde voor de recreatie. Vooral voor de ruitersport is het een ongekend mooie streek. De Kamer van Koophandel en Fabrieken heeft al eerder, echter zonder succes, getracht medewerking van de Belgische autoriteiten te krijgen om de grensovergang open te stellen. De burgemeesters van Eersel en Retie willen dat de Kamer van Koophandel de nieuwe pogingen om de grens open te krijgen weer ondersteunen. In Eersel is namelijk een paardensportcentrum geopend waar ook inwoners uit Eindhoven de paardensport kunnen beoefenen, waarmee de recreatieve mogelijkheden van de Kempen worden vergroot”.

Voor één keer kreeg toestemming

“De Eerselse initiatiefnemers hebben het onder aanvoering van directeur-eigenaar van het nieuwe paardensportcentrum in Eersel, de heer van der Aalst, gedaan gekregen dat zij met hun paarden en aanspanningen de grensovergang legaal mochten overschrijden. Het was wel een lange ambtelijke weg, die maar liefst vier maanden duurde, maar het resultaat mocht er zijn, een tocht van 14 kilometer door een schitterend natuurgebied.

Aanleiding van dit alles was de vestiging, door de familie van der Aalst, van het Paardensportcentrum De Kempen aan het Molenveld in Eersel. Bij gelegenheid van de opening van deze accommodatie werd aandacht gevraagd voor het feit dat een groot natuurgebied gelegen op Nederlands/Belgische grens op dat moment nauwelijks voor het publiek toegankelijk was. Met name voor de ruitersport lagen er in dat gebied nog ongekende mogelijkheden.

Als openingshandeling van zijn paardensportcentrum organiseerde de heer Van der Aalst een tocht over de Postelseweg naar de Abdij van de paters Norbertijnen in Postel. Voor één keer kreeg hij van de Nederlandse en Belgische autoriteiten toestemming om met enkele paarden en twee koetsen de immer afgesloten grens te passeren. De deelnemers aan deze tocht werden hartelijk ontvangen door de paters Norbertijnen en op dat moment werd er al voorzichtig gesproken om acties te ondernemen om de grensafsluiting ongedaan te maken.

Belgische douane in het bos

Het initiatief voor een definitieve openstelling van de grensovergang kreeg de spontane medewerking van de burgemeester van Eersel de heer J. Stevens, de loco-burgemeester van Retie de heer J. Adriaensen, de paters Norbertijnen in Postel en de directeur van de VVV Eindhoven de heer P. Jacobs. Samen zette zij zich in voor een vrijer grensverkeer via de Postelseweg met uiteindelijk een positief resultaat.

De ruiters die aan de manifestatie in juni 1964 hadden deelgenomen beloonden de initiatiefnemers met het voorstel om jaarlijks de hippische grensrally Eersel-Postel-Eersel te organiseren. Zonder uitzondering wordt vanaf 1964 jaarlijks op de tweede zondag in oktober deze, ondertussen zeer bekende hippische rally, georganiseerd voor zowel ruiters te paard als met een aanspanning. Was het aantal deelnemers in het begin nog redelijk beperkt in de loop van de jaren nam het aantal deelnemers toe.

Hoewel de slagboom bij de grensovergang op de Postelseweg verdween hield dit niet in dat de deelnemers zomaar de grens konden passeren. De eerste 20 jaren moest aan de douane een opgave worden verstrekt van de aftekeningen van de paarden. Deelnemers uit de beginjaren zullen zich zeker nog herinneren dat alle aftekeningen van hun paard middels een cijfercode opgegeven moesten worden. Ruim voor de dag van de rally moest door het organiserend comité een opgave van de aftekeningen bij het Douanekantoor in Turnhout worden ingeleverd.
Iedere deelnemer moest overigens zijn paspoort bij zich hebben en in de beginjaren werd er door de Belgische douane in het bos daadwerkelijk gecontroleerd.

Iets wat in deze tijd haast niet meer voor te stellen is!

eerselpostel_019

Geliefd bij publiek

Een ander bijzonder feit is de grote publieke belangstelling waarin het evenement zich de laatste jaren mag verheugen. Dat is niet altijd zo geweest. Om publiek te trekken werden op de rallydag diverse activiteiten georganiseerd, zoals ringsteken bij café Kok aan de Witrijt, worsthappen en muziek in de tent achter het toenmalige gemeentehuis aan de Markt en een ballonnenwedstrijd tijdens de start van de rally. De kinderen van Eersel, Duizel, Steensel maar ook van “de Donksbergen” kwamen met hun ouders en hun verzorgers naar de Markt en zagen tevens het defilé van de rally. Al deze nevenactiviteiten zijn in de loop van de tijd verdwenen maar de publieke belangstelling is gebleven.

Start typing and press Enter to search